#21 Aquabrowser My Discoveries en andere sociale bibliotheekcatalogi

Zoeken in een catalogus die slechts toegang biedt tot je eigen bibliotheek heeft in het licht van the Long Tail (boek van Chris Anderson) steeds minder betekenis. Vanuit het perspectief van de door Google verwende klant, is slechts het grootst mogelijke aanbod van bibliotheekmaterialen nog relevant. (..)






Die discussie gaat nu nog vooral over het creëren van een zo groot mogelijk aanbod en de manier waarop burgers daarvan gebruik zouden kunnen maken. Dat is mooi maar daarmee zijn we er nog niet. Als mensen willen vinden wat ze zoeken moeten ze ook weten wat ze willen zoeken. Mensen zijn daarvoor sterk afhankelijk van aanbevelingen.  (..)

De laatste paar jaar zie je dat informatieuitwisseling over media in toenemende mate plaatsvindt binnen de sociale netwerken zoals Ning, Hyves of Facebook of via MSN. Ook via weblogs en Twitter worden driftig lees-, luister-, en kijktips uitgewisseld. (..)


De grote uitdaging voor bibliotheken is om in de toekomst het ontsluiten van kennis en informatie zo dicht mogelijk op het zoekproces van gebruikers te organiseren. In die sfeer gaat een catalogus meer als een aan de zoekmachine gekoppeld interactief internetfilter functioneren dat je vlak achter de zoekvraag plaatst. De zoeker zou in dat geval al in een vroeg stadium van zijn zoekproces met relevante uit de bibliotheekomgeving gegenereerde resultaten en aanbevelingen geconfronteerd worden. Die resultaten leiden dan ook nog eens via een paar muisklikken tot beschikbaarstelling via mediawinkel of bibliotheek. Technisch liggen hier eigenlijk geen belemmeringen meer maar onze brancheorganisatie moet dan wel slagvaardig afspraken maken met de 'grote jongens' in informatieland.
 

Bovenstaande tekst komt uit het artikel  Is er nog toekomst voor de catalogus 2.0 van Jan Klerk. Op het eerste gezicht een helder en goed betoog met (ook naast de aangehaalde tekst hierboven) veel relevante en interessante informatie. Er spreekt duidelijk betrokkenheid met het onderwerp uit en hoop voor de toekomst. Maar om de afsluitende uitgesproken wens dat onze brancheorganisatie in de toekomst een vlekkeloos werkend, alles omvattend informatiesysteem zou moeten gaan afleveren (na slagvaardige afspraken met de grote jongens in informatieland) moet ik gewoon lachen.

Het gevoel van 'wishfull thinking' en 'luchtfietserij' bekruipt me bij dit soort uiteenzettingen en het antwoord op de vraag voor wie al die steeds weer nieuwe systemen gemaakt zouden moeten worden ontbreekt. Ik snap dat de toekomst van de bibliotheek in het geding is, maar ik snap niet waarom alle energie zou moeten gaan zitten in het maken van één systeem dat,zo lijkt het, zich zou moeten gaan meten met Google en consorten. Gesteld dat zo'n systeem al mogelijk zou zijn dan nog is er geen garantie voor succes. Het is zeer de vraag of  technische perfectie en volledigheid begrippen zijn waarmee je in de deze tijd mensen in je online web lokt. 


Waarom niet helder en concreet formuleren wat de bibliotheek als geheel in Nederland echt ten goede zou komen en door middel van het realiseren van kleine stappen tot een grote komen?

En daarbij komt dat als er door inspanningen binnen de branche iets bereikt wordt,. dat op technisch vlak werkt en veel informatie biedt, het vervolgens véél beter gepromoot zou moeten worden. Ik mis bijvoorbeeld aandacht en promotie voor de website www.hollandnet.nl (zeer 2.0 en inclusief MyDiscoveries), waarop de collectie van alle Noord-Hollandse bibliotheken te doorzoeken is. Ik mis rondom zo'n site de insteek dat iedereen in heel Noord-Holland (inclusief Jan Klerk uit Haarlem) deze website zou moeten kennen en de aansporing de site te bookmarken, te 'bebladwijzeren' en/of te voorzien van een delicious tag! Het is nu één van de sites die rondom bibliotheek catalogi gebouwd is en met name die versplintering van systemen (Amstelland Bibliotheken heeft om onduidelijke redenen niet gekozen voor de landelijk gehanteerde aquabrowser) werkt mi niet in het voordeel van de bibliotheek als geheel.